Wat heb je van mij nodig?

Geliefde gemeente van onze Heer Jezus Christus,

Als kind in een speelgoedwinkel:
‘Je mag hebben wat je wil. Kies maar!’
En wat kiest hij dan? Een leerboek!
Dat is waar het verhaal van Salomo op lijkt,
het braafste jongetje uit de klas.

Toch heeft hij het wel goed bekeken.
Alsof het kind vraagt om een knutselboek,
of om het juiste gereedschap,
om daarna al het speelgoed te kunnen maken, wat hij maar wil.
Juist omdat hij niet iets plats vraagt, zoals rijkdom, roem, vrouwen,
krijgt hij het er zomaar bij.

Jezus zal dit principe later ook noemen:
“Zoek liever eerst het koninkrijk van God en zijn gerechtigheid,
dan zullen al die andere dingen je erbij gegeven worden.” Mt6:33
En Salomo kreeg al dat andere erbij.
Rijkdom, roem, en vrouwen, misschien wel meer dan goed voor hm was.
Het goede kiezen, het goede zoeken, en het goede vragen aan God,
dat is iets wat je een levenlang moet blijven doen.
Maar als je het goede bij God zoekt,
heeft het een doorwerkend en zegenrijk effect.
“al die anderen dingen erbij.”
Daarom zoeken wij ook vanavond naar wijsheid.

Ik denk bij wijsheid allereerst aan iets verhevens, aan iets dieps.
Zoals dat geniale inzicht en die mensenkennis, die Salomo laat zien
als hij die twee ruziende moeders bij zich krijgt,
en hij moet beslissen wie de waarheid spreekt:
Van wie het kind is dat leeft, en van wie het kind is dat gestorven is.
Salomo had de wijsheid om iets eerlijks uit te spreken:
hak maar door midden, ieder een gelijk deel.
En op die manier het echte moedergevoel bij de echte moeder op te roepen.
Brilliant!

Wij denken aan dat soort diepe wijsheid.
En dat wordt misschien nog wel versterkt door het idee,
dat we allemaal wijsheidsspreuken van Salomo hebben;
of kunstige gedichten, zoals Hooglied.
Maar voor hem zal het eerst gewoon praktische wijsheid
zijn geweest wat hij nodig had.
Hij zegt tegen God dat hij dankbaar is dat hij zijn vader mag opvolgen.
“U hebt mij aangesteld als koning,” zegt hij.
God had David het koningschap gegeven.
En nu het op zijn zoon overgaat, is Salomo dankbaar,
omdat dat niet vanzelf spreekt.
Maar hij benoemt ook dat het volk zo talrijk is:
“U hebt mij aangesteld als koning over een volk
dat zo talrijk is als het stof van de aarde,
schenk mij daarom wijsheid en inzicht, zodat ik dit volk kan leiden.
Want hoe zou ik anders dit grote volk van u kunnen besturen?”
Schenk me daarom wijsheid.
De grootte van het volk is iets waarhij tegenop ziet.
Kan ik al die mensen rechtdoen?
Zie ik niemand over het hoofd?
Het zijn er zoveel, en een heel land besturen is zo complex.
Alles heeft met alles te maken, en iedereen is van elkaar afhankelijk.
Hoe geef je daaraan leiding? God, help mij daarbij!

En als je verder leest krijgt het vooral een hele praktische invulling.
We krijgen inzicht in de logistiek van het leger,
waar zijn paarden vandaan komen,
hoe hij het onder de garnizoenssteden verdeelt.
En verderop, een stukje organisatie en logistiek rond de tempelbouw.
Van de koop van het hout en de steenhouwers tot de sjouwers.
Dat is het soort wijsheid wat Salomo zoekt.
Inzicht in hoe je met mensen moet omgaan,
inzicht in hoe je een land aanstuurt, een leger organiseert.
En dan is het eigenlijk ook wel logisch,
dat als je dát zoekt, daarom vraagt,
dat al het andere, zoals macht en rijkdom, daaruit voortkomt.

Nu we zo zoeken naar wat wijs is,
lijkt het me goed om te kijken naar waar die wijsheid vandaan komt.
En het is natuurlijk een open deur; dat komt van God.
En al het anderen bovendien, alles komt van God.
Maar zie je dan ook dat God zelf zo wijs is?

Dit is wat ik zo mooi vindt aan dit verhaal:
Het is wijsheid van God,
dat hij aan Salomo vraagt wat hij nodig heeft.
“Wat wil je dat ik je geef?” vraagt God.
Wat heb je van mij nodig?
Waar mag ik je laten zien dat ik er voor je wil zijn?
Alsof God op zoek is naar de taal van liefde van Salomo,
zodat hij echt kan merken en ervaren,
dat God hem wil helpen bij wat hij nodig heeft.
Het is wijs van God om te vragen.

Maar als God dan zelf zo wijs is,
als God zelf de wijsheid in eigen persoon is,
dan vraagt Salomo dus echt om iets moois:
Heer, bij alles, heb ik uw inzicht, uw leiding nodig.

Salomo erkent hiermee, dat alles van God is,
dat alles van hem komt.
Salomo krijgt het koningschap,
maar hij weet dat het koninkrijk van de hemel is.
Als hij zoekt wat zijn Heer wil, komt al het andere bovendien.
Het begin van wijsheid is, dat je op zoek bent naar wat God wil.
We zongen het aan het begin van de dienst met psalm 111. Ps 111:10
“Het begin van wijsheid is ontzag voor de HEER,
wie leeft naar zijn wet, getuigt van goed inzicht.
Zijn roem houdt stand, voor altijd.”
Ook Salomo laat dit idee
meerdere keren in zijn Spreuken terugkomen:Spr.9:10
“Wijsheid begint met ontzag voor de HEER,
inzicht is vertrouwdheid met de Heilige.”

Wij zijn niet Salomo.
Wij staan niet op het punt koning te worden,
en volgens mij heeft niemand hier garnizoenssteden te besturen.
En zo concreet als God aan Salomo vroeg: wat heb je nodig?
op die manier vraagt God dat niet.
Maar ik denk wel dat ons verlangen hetzelfde is als dat van Salomo.
We hebben God nodig, zoals Salomo God nodig had.
En God is beschikbaar, voor al onze vragen, zorgen.

En je kan aan God’s reactie merken, hoe dat een gebed naar zijn wil was.
Hoe God het waardeert, als we erkennen dat we van hem afhankelijk zijn.
Omdat hij ten diepste is, wat we nodig hebben.

Daarom is het goed, om als kerken tot God te bidden.
Om wijsheid, want hij is de bron van onze wijsheid.
Om groei dit seizoen, want hij is degene die gewassen laat groeien,
Om kracht, want of je nu bevredigend werk hebt of niet,
toch geeft hij ons een rol en een taak geeft.
En dan is hij zelf de Kracht die je helpt het dragen.
Hij is het die voorziet in eten, in energie. Want hij is het brood.
Voor alles wat groeit en bloeit en leeft, is hij de bron van leven.

We gaan God vragen om wijsheid.
En we weten dat ook voor ons vol liefde is,
en ons wil horen en verhoren.
Zodat ook wij echt merken en ervaren,
dat God wil helpen bij wat we nodig hebben.
Amen