Artistieke ruimte

Geliefde gemeente van onze Heer Jezus Christus,

Ontwerpers, die weten dit: over alles is nagedacht.
Een combinatie van wat praktisch is en wat mooi is.
Van wat kan qua materiaal, tot duurzaamheid en prijs.
Er komen heel veel skills bij kijken,
het ontwerpen van een Ikea–kast, die ook nog handig verpakt kan worden,
en door onhandige harries zoals ik, in elkaar te zetten is.

En dan is Ikea misschien vooral praktisch,
maar dan heb je nog echt de ambachtslieden,
vakkundige meubelmakers, houtbewerkers,
kunstenaars, van architecten tot mode ontwerpers.
Allemaal maken ze de wereld een beetje mooier,
intenser, handiger, beter, aantrekkelijker.
Het is een hele kunst en over alles is nagedacht.

Als je Exodus leest, zie je hoe God heel gedetailleerd regels geeft,
hoe of de tabernakel gemaakt moet worden.
God heeft smaak. Hij weet precies wat hij wil, wat hij mooi vindt.
En hij geeft zijn instructies: Zo moet je het maken.
Hij laat voorbeelden zien, hoe of de tent moet worden ingericht,
hoe de altaren eruit komen te zien,
hoe de kandelaar eruit moet komen te zien,
hoe de kleren van de priesters eruit moeten komen te zien.
Hij geeft instructies over lengtes, over materiaal en kleurgebruik.

Moet Besaleël daar nu creatief voor zijn?
Dat kun je denken, hè?
Want het lijkt wel een instructieboekje.
Stap voor stap, heel precies.
En aan het eind wil je geen schroefje overhouden,
want dan weet je dat je wat vergeten bent.
Misschien vind je het juist handig, een makkelijke handleiding
waar het je stap voor stap wordt voorgedaan.
Maar is dat dan het type talent wat God zoekt?
Mensen die braaf de boekjes kunnen volgen?

Als er iets niet creatief is,
is dat het slaafs volgen, van de instructies.
Het maken van een lego–bouwpakket is aardig,
maar ik vond het altijd leuker om zelf iets te bedenken.
En je hebt ze, mannen meestal, die uit principe geen
gebruiksaanwijzingen lezen of volgen.
We zijn soms net kinderen: “ik kan het zelf wel …”

Besaleël dus, moet hij nu ook slaafs de instructies volgen?
En dan valt me vers 32 en 35 op: “ze maken zelf de ontwerpen.”
God geeft ze daar vrij spel. Leef je uit.
en die kleden, ik wil dat er een engel op komt te staan,
maar hoe precies? Ga je gang maar, dat mogen jullie weten.
Er klinkt ook vertrouwen in door: Jullie hebben er verstand van.
Er staat: “zij hebben verstand van wol weven, van borduren, van linnen.
Ze beheersen de technieken en maken zelf de ontwerpen.”

God geeft zijn Geest.
vers 31 noemt dat: “Hij heeft hem vervuld met goddelijke geest”
En wat betekent dat dan?
“met wijsheid, vakmanschap en inzicht op allerlei gebied:
hij kan ontwerpen maken en ze uitvoeren in goud, zilver, koper en brons,
hij kan stenen snijden en zetten en hout bewerken
en hij beheerst ook allerlei andere vaardigheden om ontwerpen uit te voeren.”
Ik vind het echt heel mooi dat dit dus ook Geestesgaven zijn.
Handig zijn met je handen.
Niet alleen het verhevene. Ja dat natuurlijk ook.
Maar ook een kleermaker of mode–ontwerper is verweven met de Geest.
Bij een edelsmit, brand er een geestelijk vuur.
En in de houtzagerij, met de heerlijke geur van hout, waait de Heilige.
Zou het toeval zijn dat Jezus de zoon van timmerman is?
“Hij heeft hun vakmanschap geschonken op allerlei gebied.”

God geeft talenten.
En voor een deel is dat God zegt:
zo wil ik het hebben. Ik wil dat je zo leeft.
En het andere deel is:
ik denk ongeveer die kant op, en vul nu verder maar zelf in.

Die twee kanten, bij het maken van de tent, zijn allebei belangrijk.
God wil dat dat een artistieke ruimte wordt.
Daar heb je skills en vakmanschap voor nodig,
én het kunnen opvolgen van de opdrachten, namaken van het model.
Maar dan mogen deze makers ook zelf de artistieke ruimte nemen.
God heeft daar plezier in. Hij geniet daarvan.
Hij zet die creativiteit in en geeft ze de vrijheid.

Hoe vertalen we dit inzicht naar onszelf toe?
Want je ziet hoe uit het hele volk 2 mensen eruit worden gelicht.
Nou die Besaleël en Oholiab, dat zijn echt toplui!
Nou allereerst kun je zien hoe bemoedigend het is,
dat deze mensen credits krijgen voor hun vaardigheden.
Creativelingen vinden het niet altijd fijn als je ze in het zonnetje zet.
Er zijn genoeg mensen met podiumvrees,
of denk aan hoe fijn iemand het vond dat er ook taken op de achtergrond zijn.
En toch is het zo goed, als je het wel zeggen mag:
Jij bent hier goed in. Dit kun jij.
En daarom krijg je de leiding over een project.
God heeft je gaven gegeven en dat is niet iets om je voor te schamen.
Laten we vooral genieten van wat God je heeft gegeven.

Ok, en wat als je niet zo uitmuntend bent?
Daarvoor hebben we gelezen wat er van het volk gevraagd werd,
en kijk dan ook hoe van harte dat ging.
Ze komen aanzetten met materiaal.
Wat bijzonder trouwens dat ze dat allemaal in de woestijn bij zich hadden.
En een deel maakte die spinnende en wevende vrouwen dus ter plekke.
Je ziet er trouwens ook mee dat God bouwen kan,
met het materiaal wat voor handen is.
Maar het punt is hier, dat iedereen kon bijdragen.
Iedereen, ook jij kunt meedoen.

En dan zit er nog iets in wat we naar onszelf toe kunnen halen.
En dat gaat over het maken van de ontmoetingstent,
Want we willen van ons leven ook een ruimte maken waar God te dienen is.
Paulus zegt ergens 1Kor.3:16,17
“Weet u niet dat u een tempel van God bent
en dat de Geest van God in uw midden woont?”
U, jij, bent een tempel, een tabernakel,
een tent waar de Geest in wonen wil.
God zelf wil thuis zijn, in jouw leven, in jou.
Het maakt je zó waardevol voor God, dat Paulus verder gaat en zegt:
“Indien iemand Gods tempel vernietigt, zal God hem vernietigen,
want Gods tempel is heilig —- en die tempel bent u zelf.”
Alsof God zegt: kom je aan iemands lichaam; dan kom je aan mij.

Als je wil dat je leven een vorm van aanbidding is,
– en weer, denk niet te hoogdravend,
het kan minstens zo goed in de fabriekshal als in een pastorie –
als je wil dat je leven een vorm van aanbidding is,
kijk dan naar je lijf, en naar de gemeenschap om je heen als een tempel.
Als een heilige plek, waar God wil zijn.
Waar hij thuis is. Waar hij al is uitgestort.

En die heilige plek, jij als persoon, bent een artistieke ruimte.
Waar over alles is nagedacht.
Waar God de gaven en de mensen omheen geeft.
Die 2 dingen leren: zijn goede handleiding voor het leven volgen.
Dus gehoorzaam zijn, luisteren.
Maar ook zelf kunnen nadenken, creatief invullen.
Als die twee samen goed in balans zijn, dan heb je een geïnspireerd leven.
Een leven waar spirit in zit.

En dat is er voor jou, voor mij.
Want je weet toch dat ook jij een tempel bent?
Je weet toch dat de Geest in je woont.
Waarbij de Ontwerper over alles heeft nagedacht.

In die tempel is een altaar gemaakt, waarbij de timmermanszoon de dwarsbalk draagt.
Daar kun je alles aan ophangen, hij draagt en verdraagt het.
Daar is een vuur wat altijd brandt, om je aan te warmen.
En als je leven gebroken voelt,
als ik een steek heb laten vallen, onhandige harrie als ik ben,
dan zet Hij me weer in elkaar.
Kunstenaar die hij is. En zie, het was zeer goed.
Hij maakt het wereld mooier, intenser, handiger, beter, aantrekkelijker.
Zo wordt je lijf, zo wordt de kring aan mensen om je heen,
zo wordt de gemeente, zo wordt zelfs de hele wereld,
tot Gods artistieke ruimte.
Waarin je zijn instructies leert volgen, en de ook zelf de ruimte krijgt.

Amen